det med dialekt er litt morosamt, me flytta til lærdal i sogn og fjordane når eg va fem men eg pratar fortsatt(og har ikkje tenkt å slutta med det heller) bokmål. eg skriv derimot og har nynorskbøker på skulen og det går rimelig greitt, eg kan også prata nynorsk og kan slå over til det rimeleg greitt, til bestefra må eg foreksempel prata nynorsk (som er oppvaksen i sogn). eg får ein kjempefordel i tiande eg har derimot fortsatt problem med nokre ord og i fyrste klasse forsto eg ikkje noko av den 60 år gamle læraren me hadde, då det hos ho var det den puraste gammalnynorsk. og eg spør av og te kå det og det betyr men det vert sjeldnare og sjeldnare. det som va litt morosamt va korleis me påverka venner, eg og systera mi. dei begynte å prate meir og meir bokomål, det va utruleg morosamt å høyra på mens me derimot ikkje blanda nynorsk og bokmål (ikkje mykje iallefall). Rart? men det er ikkje bere lett heller, dei verste nynorskingane på skulen min, bøndene med felleskjøpcaps og kjeladress er ikkje så veldig positvt innstilt til Oslofolk eller som dei seie, Sossefolk. syssynborna våre kjem også frå Oslo, var født der og hadde budd der to tre år før dei fløtte hit dei og. dei prata også bokmål, det til tross for at tante og onkel, min mamma og pappa prata nynorsk og kjem herfrå. det er litt rart
Men jeg kan gjerne hjelpe deg om du vil? det med oversetting fra nynorsk- bokmål eller for den skas skyld omvendt fungerer rimlig greit for meg, det faller liksom litt naturlig nå
